Zamek został zbudowany w pierwszym trzydziestoleciu XV w., w celu ochrony pobliskiej drogi. Nie ma o nim wzmianek aż do 1470 r., kiedy król Maciej Korwin pozwolił na przebudowę mniejszego Zamku Roháč w prawdziwy zamek. Oznacza to, że wcześniej znajdował się tam ufortyfikowany obiekt służący do ochrony i patrolowania okolicy przed 1470 r. Pierwsza rekonstrukcja, prawdopodobnie pod wpływem włoskich architektów została ukończona tego samego roku.
Zamek został spalony w 1550 r. Następnie został odbudowany w pełnym zakresie, ponieważ teren nie pozwał na żadną rozbudową. Został również zrekonstruowany pod władzą Kataríny Bošániovej, ale Žigmund Sirmiensis-Súľovský wyraził swoje niezadowolenie ze stanu zamku w 1703 r.
W 1730 r. wojska nadal stacjonowały w zamku, stąd jego obronna funkcja. Niezbędna odbudowa nie miała miejsca z powodu braku porozumienia z rodzinie Sirmiensisów. Jest prawdopodobne, że prawdziwym powodem był fakt, że mieszkali w wygodnych domach we wsi. Ostatni członek rodziny mieszkał na zamku w 1939 r. razem ze stróżem, który był również leśniczym. Członkowie rodziny podzielili swoje posiadłości w ltach 1752-1759 i zamek był niezamieszkały od tego czasu. Zamek nie był pilnowany od 1780 i nikt o niego nie dbał. Obiekt został zniszczony przez trzęsienie ziemi w 1780 r. (wykaz zabytków niepoprawnie podaje datę 1763 r.). Od tamtego czasu zamku nie remontowano i popadł w ruinę. W tzw. międzyczasie obiekt spłonął i na skale pozostało jedynie trochę murarki.
Zamek jest wybudowany pomiędzy trzema masywnymi skałami. W ruinach można dostrzec jak fundamenty zostały dostosowane do terenu. Zamek składa się z zamku górnego oraz dolnego, które oddziela od siebie mniej więcej 25 metrów. Różnica poziomów pomiędzy parterem zamku górnego i dolnego wynosi 14 metrów. Wysokość ruin to około 18 metrów.
Zamek dolny to w rzeczywistości obronny bastion (5×10 metrów) z kilkoma piętrami. Pokój na parterze ma cztery dobrze widoczne okna i prawdopodobnie osiem luk. Mury są grube na 80-120 cm. Bardzo wąski przesmyk w skale, który ledwo umożliwia przejścia osobie, służy jako jedyne wejście do górnego zamku. Jest również zabezpieczony mostem zwodzonym.. W górnym zamku znajdowało się przypuszczalnie 18 pokoi z łukami. Jego mury są grube na 80-100 cm. Znajdowały się z nim bardzo strome schody wykute w skale. Zbiornik wodny jest usytuowany w górnym zamku, lecz jest wypełniony ściekami i szczątkami. Najwyższa część całego zamku służyła jako wieża strażnicza, z której rozpościera się wspaniały widok na okolicę.
Stan obecny
Zachowana część zamku obejmuje fundamenty, ślady belek nośnych oraz kotwic, łuków wykutych w skale oraz małe szczątki murów z otworami na okna.
Ruiny dolnego zamku ukazują część pałacu wraz z punktem obserwacyjnym. Można również dostrzec wejście do zamku z luką oraz sztucznym przełomem skalnym przed wejściem.
Środkowy pałac w górnym zamku ukazuje łuk i pozostałości schodów podparte ruinami pylonu. Znajduje się tam również dziura w murze z żelazną drabiną wiodącą do najwyższej części zamku, gdzie można dostrzec pozostałości zbiornika wodnego i wieży.